Waarom?

Ik kreeg het boek te leen van een vriendin van me, ze zei: “het lijkt me wel iets wat jij ook interessant zult vinden”. Helemaal juist ingeschat, al na een oogopslag dacht ik; oh, ja fijn, boeiend onderwerp, al moet ik toegeven dat ik een paar tellen later ook dacht: oei, nog een boek erbij op mijn overvolle “te lezen- stapel”. Gelukkig is het geen al te dik boek en waardoor ik het uiteindelijk relatief snel uitkoos.

Over de auteur

Wim Peumans is een schrijver die een doctoraat in de antropologie heeft. Hij publiceerde al een aantal academische werken over seksualiteit, migratie en religie, waaronder het bekroonde boek Queer Moslims in Europe (2018, Bloomsbury).

In 2019 schreef hij De zachte anarchist; de biografie van zijn vader, politicus Jan Peumans. Habibi is zijn eerste literaire non-fictie boek en verscheen in het voorjaar van 2021. 

Korte inhoud

In 10 getuigenissen werpt Wim Peumans een licht op hoe het voelt om lgbt en moslim te zijn. De ondertitel van het boek, namelijk ‘het lief en leed van lbgt-moslims’ vat het geheel eigenlijk goed samen. Het gaat niet enkel over kommer en kwel of hoe religie en geaardheid soms moeilijk vereenigbaar lijken te zijn. Het boek brengt tevens een hoopvol verhaal, over hoe de moslims in deze getuigenissen afrekenen met hun eigen kritsche vragen of innerlijke demonen zeg maar. Daarnaast slagen sommigen onder hen er gelukkig ook in om hun weg te vinden, een weg die hen gelukkig maakt en waarbij ze zichzelf kunnen zijn, maar zich tegelijk ook kunnen verzoenen met hun vrienden en/of familieleden. 

Mijn indruk

Het is een vlot lezend, laagdrempelig boek dat een gevoelig en onderbelicht onderwerp aankaart en onderzoekt. Respectvol laat Peumans lbgt-moslims aan het woord om hun verhaal te brengen en hun ervaringen te delen. Elk portret is volledig anders en uniek, ook al komen er af en toe dezelfde moeilijkheden en/of vragen naar voor. Peumans durft kritische vragen te stellen, maar laat de moslims die hier aan het woord zijn ook zelf hun grenzen kiezen over wat ze al dan niet willen delen. Zo blijven de meeste personage bijvoorbeeld anoniem en wordt er gewerkt met schuilnamen. 

Zelf heb ik sowieso wel interesse voor boeken die gaan over geaardheid en/of seksualiteit, dus ik was vrij snel geboeid door dit werk. Vele van de getuigenissen konden mij echt ontroeren en vond ik zeer aangrijpend. Dat er een zeker taboe heerst rond homoseksualiteit binnen de moslimgemeenschap was mij bekend, maar ik schrok soms toch wel van de verregaande gevolgen wanneer moslims zich uiten als lbgt. 

Doordat het een dun boekje is, dat zeer toegankelijk geschreven is en daarnaast ook nog eens mooi vormgegeven is (bijvoorbeeld door de portretten van kunstenaar Samir Ammar!), denk ik dat het velen zal kunnen bekoren. Het lijkt me zeker ook een aanrader voor mensen die minder bezig zijn met deze thematiek, maar er wel voor openstaan om er meer over te weten te komen.