Verschillende factoren hebben mij tot dit boek geleid. Ten eerste de prachtige cover,  een verdienste van Lauren Peters-Collaer (http://www.laurenpc.com/)! Daarnaast werd ik aangetrokken door de korte inhoud van het boek (hierover straks meer).  En, last but not least,  won het boek de Goodreads Choice Award for Historical Fiction van 2020, waardoor het al snel ‘in mijn vizier’ kwam.

The Vanishing Half is het tweede boek van de hand van Brit Bennett. Ze maakte haar debuut met de roman The Mothers in 2016, dat heel wat lovende kritiek ontving. Zelf heb ik haar debuutroman niet gelezen, maar wie weet komt dat nog wel. Moesten jij het wel gelezen hebben, hoor ik graag van wat je ervan vond!

The Vanishing Half gaat over een identieke tweeling, Desiree en Stella. Ze groeiden op in een piepklein dorpje, maar ontvluchten dat plekje al op zeer jonge leeftijd. Al snel slaan de zusjes elk hun eigen weg in en gaan ze een heel ander leven leiden. Het contact tussen beiden wordt volledig verbroken, maar later komen hun wegen toch weer samen, al is dit voor Stella eerder een onverwachte en zelfs ongewenste gebeurtenis. 

Naar mijn mening komt het verhaal een beetje traag op gang, maar ik bleef wel gedurende het hele verloop geboeid. Er is niet echt een hoofdpersonage en gaandeweg is er ook een switch naar een andere generatie. Waar het boek zich aanvankelijk focust op het verhaal van Desiree en Stella, gaat deze focus over naar het leven van de dochters van de tweeling. 

De personages zijn goed uitgewerkt en hebben een zekere complexiteit die het verhaal ook interessant maken. Zelf vond ik het wel soms moeilijk om me in te leven, vooral door het gedrag en de keuzes die Stella maakt. Ik  kon mij zo’n persoonlijkheid moeilijk inbeelden en kon er ook weinig begrip voor opbrengen.

Het boek omvat inhoudelijk zeer veel, het gaat over identiteit, gender, ras en het bijzonder wat men ‘Passing’ noemt in het Engels. ik kan hiervoor niet meteen een passende vertaling vinden in het Nederlands. Het begrip duidt eigenlijk op iemand die een licht getinte huid heeft en er voor kiest om zich uit te geven als een blanke en dus een andere raciale identiteit aan te nemen. 

Hoewel ik het boek goed geschreven vond en het qua thema ook uniek en merkwaardig vond, moet ik toegeven dat ik toch minder laaiend enthousiast ben dan de meeste reviews die in online las. 

Misschien probeert het boek net té veel te omvatten en had ik liever gehad dat het dieper was ingegaan op één van de onderwerpen. Het verhaal van Reese blijft bijvoorbeeld wat onderbelicht en heeft potentieel om te verwerken in een ander boek, waar het zich nu eerder op de zijlijn afspeelt. 

Tot slot vormt vrijheid ook een belangrijk gegeven in het verhaal. Ik vind het mooi om te lezen hoe elk personage hier een totaal andere invulling aan geeft. Dit vind ik persoonlijk ook echt iets om bij stil te staan na het uitlezen van het boek. 

Ik ben alvast benieuwd wat deze schrijfster nog meer zal brengen in de toekomst!