Dit boek werd me aangeraden via de app Goodreads, waar je al de boeken die je leest kunt bijhouden en eventueel kunt beoordelen. Het zou in de lijn liggen van andere boeken die ik reeds heb gelezen en het verhaal leek mij inderdaad interessant. Wel is het zo dat het boek eigenlijk eerder gericht is op young adults. Hoewel ik mijn hoofd nog steeds tot de doelgroep behoor, is dat waarschijnlijk niet de realiteit 😉 . Alleszins werd mijn nieuwsgierigheid gewekt en dus wou ik het toch een kans geven.

Het eerste wat mij opvalt wanneer het boek in mijn brievenbus valt (of eerder gepropt werd, maar bon dat is nog een ander verhaal), is hoe mooi de cover-illustratie is. Wauw, echt een eyecatcher! De credits hiervoor gaan naar Alex Cabal, zeker een aanrader om haar werk eens op te zoeken.

De auteur van het boek is Kacen Callender. Hij schrijft boeken voor kinderen en jongeren en won in 2019 een Lamba Award. Dit is een prijs die uitgaat van Lambda Literary, een organisatie die LBGTQ- auteurs steunt en hun belangen verdedigd. 

Het hoofdpersonage in het boek is Felix Love, een transgender die volop op zoek is naar zijn eigen identiteit en naar de liefde.

Ik vind het best moeilijk om dit boek te beoordelen eigenlijk. Enerzijds vind ik het top dat de complexiteit van het zoeken naar je eigen identiteit, zeker als transgender, zichtbaar wordt gemaakt. Hiermee wordt echt een onderwerp aangesneden dat nog onderbelicht is in de maatschappij en helaas nog te vaak als een taboe wordt gezien. Ook de diversiteit van de personages is prachtig om te zien en kan alleen maar toegejuicht worden.

Anderzijds miste ik toch ergens nog wat diepgang in het verhaal en de personages. Misschien is dit gedeeltelijk te wijten aan het feit dat het boek eerder bedoeld is voor jongeren, waardoor ik mij niet echt kan identificeren met het gedrag en of de gedachtegang van de personages. Sommige passages vind ik ietwat kinderachtig overkomen (wraakplan, manier van reageren,..). Ergens hoort dit wel bij de leeftijd van de personage(s), maar voor mij is dit nogal een ver-van-mijn-bed-verhaal (of eerder een ver-in-het verleden-verhaal). Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat jongeren ook wel wat meer draagkracht hebben en wat meer diepgang aankunnen.

Wel brengt het verhaal heel mooie waarden naar voor; onder andere de sterke vriendschap tussen Felix en Ezra, waarbij Ezra ook een heel beschermende rol op zich neemt. Uiteraard is het zoeken naar identiteit heel herkenbaar, zeker als jong-volwassene. Ik vind het daarnaast ook mooi om te zien hoe Felix echt groeit als persoon en leert uit zijn ‘fouten’. 

Kortom, het boek is erg vernieuwend qua onderwerp, maar voor mij mochten de personages en de verhaallijn nog iets meer uitgediept worden.